En toen was de tweede week alweer voorbij. Wauw wat ging de tijd deze week snel; waarschijnlijk door alle indrukken en de drukke dagen tijdens mijn eerste projectweek.

Maar goed over die eerste projectweek: de Disabled Orphanage - Daya Nivasa in Kandy. Dit is een weeshuis voor vrouwen en kinderen van alle leeftijden die door hun handicap achtergelaten zijn en dus niet echt een andere plek hebben. De eerste dag was ontzettend wennen. Na Adam's Peak was iedereen behoorlijk uitgeput dus we lagen er vroeg in en we moesten er ook weer vroeg uit voor de start van de projecten. Voordat we in de bus richting Kandy stapten, hebben we nog snel even onze was afgegeven bij de wasserette. We gingen samen met andere vrijwilligers uit het huis die al langer op het project zitten, dus die wisten precies waar we heen moesten (wel zo fijn voor ons als beginnelingen). Eenmaal bij het weeshuis aangekomen was het een behoorlijk doolhof van trappetjes en gangetjes, maar we kwamen uiteindelijk op de binnenplaats uit waar we de inwoners voor het eerst ontmoetten. Eerste indruk: schokkend; gehandicaptenzorg in Nederland zou in vergelijking een 5 sterren hotel zijn. We werden door een Sister (de vrouwen die het weeshuis runnen) naar een kamertje waar ze elke morgen de dag straten met meditatie. Na de meditatie start het ochtendprogramma dat bestaat uit lessen in 4 verschillende groepen van 9 tot 11. Ik werd voor de eerste dag ingedeeld in de groep Goodness. Het begin was nogal ongemakkelijk aangezien de Sister die de groep leidde ons niet echt vertelde war we konden doen. We hebben er dus maar het beste van gemaakt en ik heb een meisje in een rolstoel geholpen met tekenen en kleuren. Om 11 uur was het lunchtijd voor de inwoners en hebben wij als vrijwilligers geholpen met het voeden van de zwaarder gehandicapten. Dit was ook een bijzondere ervaring en nogal spannend om voor het eerst te doen. Je kreeg in feite een bord in je handen geduwd en moest zelf op zoek naar een rolstoel zonder te weten in welke toestand diegene verkeerde. Gelukkig verliep de lunch goed en konden we daarna naar de vrijwilligerskamer voor onze eigen pauze van 12 tot 14 uur. Tidjens onze pauze konden we wat eten en drinken en bijkomen van de eerste indrukken. Vanaf 14 uur was het vrije tijd voor zowel inwoners als vrijwilligers en konden we eigenlijk doen wat we wilden. We gaven de inwoners zoveel mogelijk aandacht en ze kregen ook nog dansles. Verder heb ik een jong meisje de fles gegeven en dat kostte nogal wat tijd. Om half 4 gingen we in de regen weer richting het vrijwilligershuis om terug te komen in een behoorlijk leeg huis aangezien er veel mensen naar projecten op andere locaties vertrokken waren. Mijn kamer was lekker rustig en ik heb eindelijk een fijner bed kunnen kiezen! Na weer een typische Sri Lankaanse maaltijd waren we de rest van de avond vrij en hebben we rustig aan gedaan.

Vandaag werd ik al vroeg wakker om 5:30 en ben ik om 6 uur samen met mijn Zweedse sportmaatjes gaan hardlopen Na de toch wel heftige eerste dag kon de tweede dag alleen maar beter gaan. Nu we als nieuwelingen wisten hoe alles ongeveer ging, verliep de dag een stuk soepeler. Na de meditatie heb ik ervoor gekozen om te switchen naar de groep Joy. Deze groep beviel me een stuk beter doordat ik veel meer kon doen en de vrouwen in de groep zich redelijk duidelijk konden maken. Er zijn veel vrouwen in de groep die in een rolstoel zitten en die heb ik goed kunnen helpen met schrijven, tekenen en kleuren. Ik zit samen met Felicia, een van de Zweedse meisjes, in deze groep en het ochtendprogramma verliep goed! Tijdens de lunch hebben we weer allemaal geholpen met voeden en daarna genoten van onze eigen pauze. Tijdens de vrije tijd in de middag heb ik het meisje van gisteren weer de fles gegeven. Als ik wat meer informatie over haar vraag aan een Sister blijkt ze 7 jaar te zijn terwijl ik haar voor een 4-jarig meisje had ingeschat... Het is een ontzettend lief meisje dat zelf niet kan lopen doordat ze haar ledematen niet echt kan controleren. Met mijn hulp hebben we geprobeerd te lopen en dat ging verrassend goed! Om half 4 gingen we weer met de bus naar het vrijwilligershuis voor het avondeten. Ik wilde vroeg naar bed omdat de dagen behoorlijk slopend zijn, maar het leek wel een dierentuin in het huis. Eerste zaten er een kakkerlak (#5, ik ga ze vanaf bijhouden) en een kikker in de badkamer en later ontdekte ik ook nog 2 katten. Iets later dan gepland lag ik dan eindelijk in bed.

Tijdens de derde dag merkte ik dat ik m'n ritme al goed te pakken had. Elke ochtend in de bus richting het weeshuis merk ik weer dat Azië niet echt een land voor lange mensen is: de bussen zijn zowel staand als zittend niet te doen zijn voor mij... Na de meditatie gingen Felicia en ik zonder Sister van start met het ochtendprogramma in de groep Joy. Het begon echter een beetje moeizaam aangezien er een kleine vechtpartij was. Gelukkig was dit snel opgelost en konden we verder met kleuren, tekenen en schrijven. Ik heb een jonge dame geholpen met tellen en schijven tot 20 en we hebben een poster van alle handen gemaakt. Tijdens de lunch heb ik een meisje uit de Goodness groep bevangen maandag gevoed. Na onze eigen pauze heb ik tijdens de vrijetijd in de middag weer de fles gegeven aan het 7-jarige meisje en we hebben weer geoefend met lopen. Het is zo'n lief meisje en echt ontzettend sneu dat ze niet zorg zoals in Nederland krijgt. Om half 4 gingen we wederom weer naar huis en hebben we de vrije avond gebruikt om wat te kaarten.

En toen was het alweer donderdag, mijn vrije dag omdat het weeshuis dan gesloten is voor buitenstaanders. De dag begon dus met uitslapen! Na lekker lang te hebben geslapen heb ik rustig en uitgebreid ontbeten en een beetje bijgekomen. Na de lunch ben ik samen met Nienke naar Kandy gegaan om wat boodschappen te doen en noedels te kopen als afwisseling voor het avondeten. In de supermarkt heb ik de verleiding van de Nutella en Peanut Butter weten te weerstaan; westerse producten zijn belachelijk duur in vergelijking met de rest. Eenmaal thuis in het vrijwilligershuis was het nog rustiger dan aan het begin van de week doordat er een groep naar Colombo was vertrokken voor het verlengen van hun visum. Ik had zelfs een privékamer voor een nacht!

Vrijdag was het weer tijd om terug naar het weeshuis te gaan. De wekker ging weer om 6 uur omdat we weer gingen hardlopen. Na ons rondje hardlopen konden we genieten van een uitgebreid ontbijt doordat we maar met zo weinig waren. Na het ontbijt vertrokken we met slechts drie vrijwilligers richting het weeshuis. We begonnen daar zoals gewoonlijk weer met meditatie en Felicia en ik hadden de Joy groep daarna weer voor onszelf. We hebben weer getekend, gekleurd en geteld. Tijdens de lunch heb ik het meisje van de Goodness groep weer geholpen met eten. Onze eigen pauze was super want we hadden veel eten doordat we slechts met z'n drieën waren. Na de pauze was het weer tijd voor vrij spelen. Ik heb vooral geholpen met de jongere kinderen en geoefend met het 7-jarige meisje met lopen. Om half 4 waren weer vrij en hebben we de werkweek afgesloten met ijs bij de Burger King! De avond was vrij en we hebben weer gezellig zitten kaarten. Vlak voordat ik naar bed wilde gaan, was mijn hulp nodig aangezien er een schorpioen in een vrouwenkamer zat. Leuke afsluiter van de dag!

En toen was het alweer weekend. Weekend numero 2 stond innhet teken van raften in Kitulgala. Na een ontbijt zonder thee en gebakken ei (geen gas meer.. ) vertrokken we met onze taxi richting Kitulgala. Marlies had een vriend daar die ons raftavontuur heeft geregeld en het was een toffe kerel. Zijn huis en kantoor waren erg speciaal en een soort junglestyle. We hadden 2 boten; 1 met 6 en 1 met 7. We hadden 2 gopro's dus hadden 1 in elke boot. We kregen een snelle uitleg van tevoren en mochten eindelijk de rivier op. Het was ontzettend gaaf en gezellig! We hebben onderweg zelfs nog van een rots afgesproken en aan het eind mochten we bodyraften en dus uit de boot het water in. Na onze rafttrip hebben we nog even geluncht in Kitulgala en zijn in de taxi weer richting het vrijwilligershuis gereden.

Na de adrenaline van zaterdag hebben we zondag rustig aangedaan en zijn aanbeet eind van de ochtend met een groep richting Kandy vetrokken voor wat boodschappen en een borrel in The Pub. Na onze groepsborrel zijn we met een klein groepje naar een fancy hotel in Kandy gegaan om gebruik te maken van het zwembad; en Wi-Fi! We hebben uitgebreid met het thuisfront kunnen skypen en na een rustige maar gezellig middag zijn we voor het eten weer richting het vrijwilligershuis gegaan. Vlak voordat we bij het busstation van Kandy waren had ik mijn beste moment van de week: ik werd ondergescheten door een vogel... in het gezicht... Thuis snel onder de douche gesprongen en daarna de nieuwe mensen ontmoet die vandaag gearriveerd zijn. Na een filmavond snel m'n bed ingedoken aangezien maandag weer een dag bij de Disabled op het programma staat!